زخم به طور خلاصه به عنوان اختلال در یکپارچگی بافت توصیف شده است. عوامل زیادی وجود دارد که باعث آسیب دیدگی می شود: ابزارهای تیز و برنده از نظر جسمی باعث زخم می شوند. گرمای بیش از حد (سوختگی ، پوسته پوسته شدن) یا سرمای شدید (یخ زدگی) می تواند انواع زخم ایجاد کند. نور یا اشعه ماوراء بنفش می تواند زخم ایجاد کند. مواد اسیدی یا قلیایی می توانند صدمات شیمیایی ایجاد کنند. قرار گرفتن طولانی مدت قسمت های خاصی از بدن در معرض فشار ، ساییدگی نیز می تواند علت زخم باشد.
علیرغم اینکه عوامل زیادی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد زخم ها و صدمات بی شماری شود ، بدن با موفقیت این آسیب ها را ترمیم می کند. دلیل این امر این است که بدن توانایی ترمیم زخم ها را دارد. بسته شدن زخم یا ترمیم زخم یک ویژگی ژنتیکی است. بسیاری از سلول ها توانایی کار برای این منظور را دارند.
به محض اینکه انواع زخم در هر جای بدن ظاهر می شود ، فرآیند “لخته شدن” نیز فعال می شود. لخته هم مانع از خونریزی زخم شده و هم سبب شروع ترمیم زخم می شود. سلول هایی که لخته شدن را شروع می کنند به جای زخم ، محیط را تمیز می کنند و برای ترمیم بافت با سلول تماس می گیرند . این سلول ها با مکالمه با یکدیگر به ترتیب خاصی عمل می کنند. محل زخم از جسم خارجی ، میکروب ها ، بافت های مرده تمیز می شود ، حفره زخم با مویرگ های جدید و سلول های بافت همبند پر می شود. روی بافت ترمیم شده با پوست جدید پوشانده می شود. حتی بعد از اینکه زخم کاملاً بسته شد ، ترمیم بافت روزها و ماه ها از داخل بالغ می شود و قوی تر می شود.
ترمیم زخم ، که وقتی از خارج بررسی می شود ، ساده به نظر می رسد ، در واقع یک فرایند بسیار پیچیده است. وقتی یک زخم بهبود می یابد ، طیف گسترده ای از سلول ها ، طیف گسترده ای از مواد شیمیایی ، فاکتورهای رشد به ترتیب و نظم خاصی کار می کنند.
زخم های حاد:
برخی از زخم ها در مدت زمان انتظار بهبود می یابند. به این نوع زخم ها زخم های حاد یا زخم های بدون مشکل گفته می شود. زمان بهبود باز هم از زخم تا زخم متفاوت است. زخم های بزرگ و عمیق طولانی مدت تر از زخم های کوچک و سطحی بهبود می یابد. هر کس می تواند متوجه شود که در کودکی یا جوانی زخم های آنها در یک دوره کوتاه تر ، بهبود می یابد. از آنجا که یک زخم پهن، در مدت زمان طولانی بهبود می یابد بخیه جراحی باعث کوتاه شدن زمان خواهد شد. بر این اساس ، زخم بدون مشکل می تواند در طی چند روز تا چند هفته بهبود یابد.
انواع زخم حاد به طور خودکار مطابق با زمان پیش بینی شده بهبود می یابند و برای بهبود زخم فراهم کردن شرایط مناسب و جلوگیری از شرایطی که مانع از بهبود می شود مهم است. به عنوان مثال ، تمیز نگه داشتن زخم بسیار مهم است ، زیرا آلوده شدن زخم با میکروب مانع از بهبود می شود. همچنین از آنجا که خشک ماندن زخم مانع از بهبود می شود ، بستن زخم با پانسمانی که محیط زخم را مرطوب نگه دارد مدت زمان بهبود را کم می کند.
درمان زخم حاد:
از بسیاری روش های جراحی یا غیر جراحی برای درمان زخم استفاده می شود. هر روش درمانی مکانیسم عمل دارد. بسته به نیاز زخم ، این نوع درمان ها اغلب با هم استفاده می شوند. نباید فراموش کرد برای هر زخم و برای بهبود هر زخم ، یک درمان واحد وجود ندارد. بعضی اوقات ، روش های مختلف درمانی با توجه به شرایط و مراحل مختلف زخم حتی در همان بیمار انتخاب می شود.
زخم ، که در اصل به معنای اختلال در یکپارچگی بافت به دلایل مختلف است ، یک مشکل جراحی است و درمان اصلی آن روش های جراحی است. به عنوان مثال ، یک بریدگی ساده که در یک فرد سالم اتفاق می افتد با یک بخیه بسته می شود و نیازی به درمان اضافی نیست. از طرف دیگر ، شرایط به اصطلاح “زخم مزمن” مانند زخم دیابتی ، زخم فشاری ، زخم وریدی ، زخم های ناشی از انسداد شریان ، همانطور که از نام این بیماری آمده است ، زخم های مشکل ساز هستند که دیر بهبود می یابند یا بهبود نمی یابد. در چنین مواردی ، نه تنها روش های درمان جراحی زخم کافی نیست بلکه باید از داروها و دستگاه های مختلف و از روش های درمانی مختلف استفاده شود.
دبریدمان: فرایند تمیز کردن بافت های مرده ، کثیف و آلوده به میکروب ها دبریدمان نامیده می شود. بخش اساسی درمان زخم، دبریدمان است.
Source: www.gensaglik.com
