چه عواملی باعث زخم پا می شود؟

زخم های پا ممکن است در اثر شرایط پزشکی مانند موارد زیر باشد:
گردش خون ضعیف که اغلب در اثر تصلب شرایین ایجاد می شود.
نارسایی وریدی (نارسایی دریچه ها در رگهای ساق پا که باعث احتقان و کند شدن گردش خون در رگها می شود).
سایر اختلالات لخته شدن و گردش خون که ممکن است مربوط به آترواسکلروز باشد.

دیابت

نارسایی کلیه (مشکلات مربوط به کلیه)
فشار خون بالا (فشار خون کنترل نشده)
Lymphedema (یک مایع که باعث تورم در پا می شود)
بیماریهای التهابی از جمله واسکولیت ، لوپوس ، اسکلرودرما یا سایر بیماری های روماتولوژیک
سایر شرایط پزشکی مانند کلسترول بالا ، بیماری قلبی ، فشار خون بالا ، کم خونی سلول داسی ، اختلالات روده
سابقه سیگار کشیدن (مصرف سیگار در زمان حال یا گذشته)
فشار ناشی از دراز کشیدن در یک موقعیت برای مدت طولانی
ژنتیک (زخم ها ممکن است ارثی باشد.)
بدخیمی (تومور یا توده سرطانی)
عفونت ها
مصرف داروهای خاص

انواع زخم پا چیست؟

سه نوع متداول زخم پا و زخم شامل موارد زیر است:
زخم های موضعی وریدی
زخم های دیابتی
شریانی (زخم ایسکمیک)
به طور معمول نوع زخم ها با توجه به ظاهر زخم ، محل زخم و نحوه شکل لبه های زخم و پوست اطراف زخم مشخص می شوند.

زخم موضعی وریدی

محل قرار گیری زخم روی بدن:
وجود زخم در زیر زانو
وجود زخم در قسمت داخلی پا
وجود زخم دقیقاً بالای مچ پا
زخم ممکن است روی یک یا هر دو پا تأثیر بگذارد.

ظاهر

رنگ: به رنگ قرمز و ممکن است با بافت فیبری زرد پوشانده شود. در صورت آلوده شدن زخم ممکن است ترشحات سبز یا زرد وجود داشته باشد. همچنین در صورت وجود عفونت زهکشی مایعات وجود دارد.
لبه ها: لبه های زخم معمولاً به صورت نامنظم هستند. پوست اطراف غالباً تغییر رنگ می دهد و متورم است. حتی ممکن است گرم یا قرمز رنگ باشد. بسته به میزان ورم (تورم) ممکن است پوست براق و محکم به نظر برسد.
چه کسی مبتلا می شود؟ زخم های وریدی در بیمارانی که سابقه ورم پا ، واریس و یا سابقه لخته شدن خون در سطح یا رگ های عمیق پاها دارند ، شایع است. زخم های وریدی هر ساله 500000 تا 600000 نفر در ایالات متحده را درگیر می کند و 80 تا 90 درصد از زخم های پا را تشکیل می دهد.

زخم های عصبی (دیابتی)

محل قرارگیری روی بدن: معمولاً در نقاط فشار زیاد مانند کف پا قرار دارد. با این حال ، زخم های عصبی مربوط به تروما می توانند در هر جای پا ایجاد شوند.

ظاهر

رنگ: بسته به گردش خون بیمار رنگ زخم متغیر است. ممکن است صورتی ، قرمز یا قهوه ای / سیاه به نظر برسد.
سطح زخم: زخم به شکل سوراخ شده است و پوست اطراف خود را درگیر می کند.
چه کسی مبتلا می شود؟ زخم های عصبی در درجه اول در مبتلایان به دیابت رخ می دهند ، اگرچه می توانند روی هر کسی که دارای اختلال در پا باشد ، تأثیر بگذارند.
نوروپاتی و بیماری شریان محیطی غالباً در افرادی که مبتلا به دیابت هستند ، اتفاق می افتد. آسیب عصبی (نوروپاتی) در پاها می تواند منجر به از بین رفتن احساس پا و تغییر در غدد تولیدکننده عرق شود و خطر عدم آگاهی از کالوس یا ترک های پا ، آسیب یا خطر عفونت را افزایش دهد. علائم نوروپاتی شامل سوزن سوزن شدن ، بی حسی ، سوزش یا درد است.
این نوع به راحتی قابل درک است که چرا مبتلایان به دیابت بیشتر از سایر بیماران مستعد ابتلا به زخم پا هستند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به دیابت باید روزانه پای خود را معاینه کنند و کفش های مناسب را بپوشند. افراد دیابتی هرگز نباید برهنه راه بروند.

زخم های شریانی (ایسکمیک)

محل قرار گیری روی بدن:
وجود زخم روی پاها
وجود زخم روی پاشنه ها
وجود زخم نوک انگشتان پا
وجود زخم بین انگشتان پا
انگشتان پا روی یکدیگر یا روی هر سطح دیگر ممکن است به هم مالیده شوند.
این زخم در صورت برخورد ناخن پا به پوست یا در صورتی که بیمار اخیراً ناخن انگشت پا را کوتاه کرده باشد یا یک ناخن پا را برداشته باشد ، در بستر ناخن اتفاق می افتد.

ظاهر

رنگ: دارای رنگ زرد ، قهوه ای ، خاکستری یا سیاه است و معمولاً خونریزی نمی کند.
لبه ها: در این نوع زخم لبه ها و پوست اطراف آن معمولاً سوراخ شده ظاهر می شود. اگر تحریک یا عفونت وجود داشته باشد ، ممکن است تورم و قرمزی در اطراف پایه زخم وجود داشته باشد. در صورت وجود زخم پا ، ممکن است قرمزی وجود داشته باشد. این قرمزی اغلب هنگام بالا بردن پا به رنگ سفید و زرد کمرنگ تبدیل می شود. زخم های شریانی به ویژه در شب بسیار دردناک هستند. بیمار ممکن است بطور غریزی پای خود را در کنار تخت آویزان کند تا درد تسکین یابد.
چه کسی متوجه وجود این مشکل می شود؟ بیمار معمولاً از میزان ضعف گردش خون در پاها اطلاع قبلی دارد و ممکن است یک اختلال مانند موارد ذکر شده در بخش ، “چه عواملی باعث ایجاد زخم پا می شود؟” را نیز داشته باشد.

علائم زخم چیست؟

زخم ممکن است دردناک باشد یا ممکن است هیچ دردی نداشته نباشد. در این شرایط بیمار به طور کلی دارای یک پای متورم است و ممکن است احساس سوزش یا خارش کند. همچنین ممکن است در این شرایط بثورات ، قرمزی ، تغییر رنگ پوست به قهوه ای یا پوست خشک و پوسته پوسته وجود داشته باشد.

Source: www.my.clevelandclinic.org