اولین قدم در مراقبت از زخم، تمیز کردن زخم است. بریدگی‌ها و خراشیدگی های کوچک باید کمی خونریزی کنند تا به تمیز کردن زخم کمک کنند. با استفاده از یک دستمال تمیز یا تکه گاز استریل فشار وارد کنید. اگر از خون خیس شد، یک دستمال یا گاز اضافی روی پارچه موجود قرار دهید. فشار را تا زمانی که خونریزی متوقف شود ادامه دهید. اگر مواد را خیلی زود جدا کنید، ممکن است زخم دوباره شروع به خونریزی کند.
تمیز کردن بریدگی ها و خراشیدگی ها:
از بریدگی ها و خراشیدگی ها با قرار دادن ناحیه زیر آب خنک برای کاهش درد و تمیز کردن زخم مراقبت کنید.
هر گونه کثیفی قابل مشاهده، خرده سنگ، سنگریزه یا زباله را از بین ببرید. ممکن است برای کمک به موچین نیاز داشته باشید. ناحیه اطراف زخم را با صابون و یک پارچه شستشوی نرم بشویید. برخی از افراد فکر می کنند که باید از ید برای بریدگی ها و خراشیدگی ها یا الکل یا پراکسید هیدروژن استفاده کنید. این درست نیست زیرا ممکن است باعث سوزش و تحریک زخم شود. آب و صابون ملایم و غیر تحریک کننده باید خوب عمل کنند.
آیا پماد و کرم آنتی بیوتیک لازم است؟
برخی از افراد دوست دارند از کرم یا پماد آنتی بیوتیکی برای پوشاندن بریدگی ها و خراشیدگی های روی پوست استفاده کنند. این محصول دو هدف را دنبال می کند. این به مرطوب نگه داشتن زخم ها کمک می کند که به بهبود کمک می کند و همچنین به کاهش خطر عفونت کمک می کند. ترکیبات موجود در این کرم ها و پمادها ممکن است باعث ایجاد بثورات در برخی از افراد شود، بنابراین مراقب باشید و در صورت بروز واکنش پوستی، استفاده از آنها را متوقف کنید.
بانداژ یا بدون بانداژ؟
بسیاری از افراد نمی دانند که چه چیزی را روی بریدگی ها و خراشیدگی ها قرار دهند. آیا باید روی زخم پانسمان کرد یا نه؟ به طور معمول باید این کار را انجام دهید، به خصوص اگر زخم در محلی باشد که با لباس در تماس باشد. بریدگی ها و خراشیدگی هایی که پوشانده نشده اند ممکن است باز شوند یا عفونی شوند. باندهای چسب انتخاب خوبی هستند زیرا به جلوگیری از ورود باکتری ها کمک می کنند. برای تمیز نگه داشتن زخم، هر روز بانداژ را عوض کنید.
حساسیت به لاتکس یا چسب:
آیا خارش، تاول، قرمزی یا احساس سوزش در زیر یا اطراف بانداژ دارید؟ اگر چنین است، ممکن است به لاتکس یا چسب های روی باند حساسیت داشته باشید. باندهای ضد حساسیت را انتخاب کنید که برای کسانی که پوست حساسی دارند فرموله شده است. همچنین می توانید از گاز استریل و نوار کاغذی برای پوشاندن زخم استفاده کنید.
زخم ها چگونه خوب می شوند:
بعد از اینکه فهمیدید چگونه بریدگی ها و خراشیدگی ها را درمان کنید، بدن شما بقیه کارها را انجام می دهد. بهبود بلافاصله پس از آسیب شروع می شود. گلبول های سفید خون به سمت آن ناحیه هجوم می آورند تا به باکتری هایی که ممکن است وارد بدن شده باشند حمله کنند. مواد موجود در خون از جمله فیبرین، پلاکت ها و گلبول های قرمز خون، لخته ای را روی زخم تشکیل می دهند که به زخم پوست تبدیل می شود. زخم پوست محافظ ممکن است خارش کند، اما در مقابل میل به خراشیدن مقاومت کنید. زخم پوست از بافتی که در زیر آن در حال بهبود است محافظت می کند.
مراقبت از زخم برای سوختگی های جزئی:
مهم ترین کاری که باید هنگام سوختگی جزئی انجام دهید خنک کردن ناحیه است. این کار را با استفاده از یک پارچه خنک یا قرار دادن ناحیه آسیب دیده زیر آب جاری خنک انجام دهید. این باعث تسکین سوختگی می شود. سپس زخم را به آرامی با آب و صابون بشویید و یک پانسمان سبک بگذارید. تاول ها با بهبود پوست به محافظت از ناحیه کمک می کنند.
مراقبت از زخم جراحی:
اگر جراحی داشته باشید، پزشک شما را با دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از محل برش به خانه می فرستد. این ممکن است شامل پانسمان زخم برای چند روز و تعویض روزانه پانسمان باشد محل بعد از جراحی را تمیز و خشک نگه دارید و در صورت بروز عوارض یا علائم عفونت، از جمله قرمزی، ترشح، خونریزی یا بو، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
مراقب علائم عفونت باشید:
اگر بریدگی، خراشیدگی یا زخم بعد از جراحی دارید، مهم است که آن را از نظر علائم عفونت تحت نظر داشته باشید. این شامل قرمزی، تورم، ترشحات مایل به زرد یا سبز و درد و احساس گرما در ناحیه است. علائم اضافی شامل تب، لرز، بدن درد، و تورم غدد لنفاوی در کشاله ران، گردن یا زیر بغل است. در صورت مشاهده علائم عفونت احتمالی فوراً به پزشک خود مراجعه کنید .
چه زمانی باید به متخصص مراجعه کرد:
درمان بریدگی‌ها و خراشیدگی های جزئی در خانه خوب است، اما برای آسیب‌هایی که شدیدتر هستند باید به پزشک مراجعه کنید.
- بسیار عمیق باشد
- مقدار زیادی خاک و زباله در آنها گیر کرده باشد
- بسیار دردناک باشد
- نزدیک چشم باشد
- با وجود اعمال فشار به مدت حداقل 5 تا 10 دقیقه، خونریزی متوقف نشود
- به دلیل یک شی کثیف یا زنگ زده باشد
- علائم عفونت از جمله قرمزی، گرمی، ترشحات مایل به زرد یا سبز یا بو را نشان دهد
- نگرانی در مورد تشکیل اسکار (به عنوان مثال، جای زخم صورت)
